Podróż Kame Magnolia <-> Moria

First topic message reminder :

Stanęłam przed centralną bramą z niczym. Będę szła taki kawał drogi na piechotę bez jedzenia bez niczego...Upoluje sobie jakieś zwierze, bo z czegoś żyć muszę prawda? Ruszyłam prosto przed siebie.
Muszę z czegoś zarabiać. Bo nie zamierzam żebrać tak jak za młodu. Odczekam cały dzień i nie zarobie załamanego grosza. Rozglądałam piękne otocznie , które mnie otaczało. Szkoda mi było trochę, że nie mogłam z nikim porozmawiać...Chyba Kahlan miała rację, że powinnam znaleźć kogoś do misji...Mówi się trudno idzie się dalej!

Wilkołak dostał powietrznym cięciem w brzuch, które rozerwało jego brzuch, odrzucając go na ścianę. Po chwili usłyszałaś słowa

Dziękuję... już moja przemiana ustąpiła... dziękuję.

Wilkołak próbował łagodnie wstać lecz był pod działaniem twego uroku...

-Nie próbuj wstawać....I tak CI to nie da...Nawet jakbym chciała Ci zaufać i traktować jakby nic się nie stało...TO nie mogę tego zrobić...Ufność w takim przypadku jest nie możliwa. - Powiedziałam ze smutkiem ani na chwile spuszczając go z oka.
-Whoy...Macie jakąś dobrą, grubą linę , która nie rozwali się za jednym pociągnięciem?-Powiedziałam do tamtych dwóch debili, którzy gapili się na to przedstawienie. Nie odtrącałam wzroku od niego...Powiedziałam po prostu do tamtych, by dali mi jakąś grubą linę wysokiej jakości. Na mojej twarzy nie istniała powaga...Tylko smutek...Wielki smutek...Nie byłam szczęśliwa, jak na niego patrzyłam...

Wilkołak tylko krzyknął

Ty Suko!

Po chwili zawył... kilka sekund później drzwi domu zostały wyłamane, był to inny wilkołak. Po chwili rzucił, się Ciebie. Straciłaś z widoku białego wilkołaka, jednakże przejęłaś zwykłego. Po chwili zauważyłaś jak wilkołak wyjął z torby mały kuferek, trzymając go nad sobą zaśmiał się złowieszczo, obydwaj kupcy schowali się pod łóżkiem.

-Chciałeś wziąść mnie na zaufanie...Wybacz...Nie ufam nikomu...-Powiedziałam to z lekkim uśmieszkiem...-Air twister!-Rzuciłam to na zwykłego wilkołaka...Obróciłam się i machnięciem ręki powiedziałam - Air blade!- zarzuciłam próbując złapać białego wilkołaka moim zaklętym okiem

Po chwili wilkołak pożarł ową skrzyneczkę. Zauważyłaś jak jego ciało ewoluuje, a on staje się niewrażliwy na twój urok. Po chwili zauważyłaś odpadającą tabliczkę z skrzynki. Pisało na niej

Mikstury stymulujące

Po chwili wilkołak urósł do tego stopnia, że prawie nie mieścił się w domu. Wyciągnął ku Tobie rękę by Cię uderzyć, jednakże domek pod jego ciężarem, zaczął się dziwnie trzepotać. Po chwili jedna noga się złamała. Wszyscy zaliczyliście piękną glebę. Po kilku chwilach wilkołak wzbił się w powietrze. Zauważyłaś, iż odleciałaś dalej niż inni, oraz, że wilkołak właśnie leci w Twym kierunku z olbrzymią siłą... jedyne co miałaś pod stopami to wnętrzności wilkołaka, którego potraktowałaś Twisterem.

-Jakie BYDLE...Większe od mojej krówki!-Wrzasnęłam i szybkim ruchem sięgnęłam po bazookę ..Tak ten co robi fajne BADABABOOM! Uśmiechnęłam się w stronę dużego czegoś i powiedziałam, z błyskiem w oku.
-Hasta la vista....debilu...-I odpaliłam to wspaniałe cudeńko na tym brzydalu.

Po chwil z Twej bazooki wyleciał ogromny płomień. Podbijając wilkołaka nie było go przez chwilę widać. Potem usłyszałaś głośne uderzenie. Wilkołak spadał... mogłaś dostrzec, iż cały płonął. Jego ciało było na granicy wytrzymania, jednakże nie był do końca martwy. Wilkołak ledwo ustał na nogach, podnosząc rękę chciał Cię zabić, jednakże chwilę potem przed Twymi oczyma coś spadło... coś tak wielkiego, co zabiło tą bestię przez przygniecenie. Po chwili podnosząc wzrok, zauważyłaś, że 10cm przed Tobą stoi ogromny statek powietrzny rządu. Jakiś ubrany na niebiesko facet zaczął krzyczeć

Co to było? Najpierw coś nam uderza o silnik, potem spadamy i lądujemy tutaj wiecie co to było? i czemu nie możemy dalej poleeee...

Nim mężczyzna dokończył zdanie, cała magia wilkołaka wybuchła unosząc statek znów w powietrze... przez kilka minut mogłaś oglądać, wytworzone za ich pomocą kolorowe fajerwerki na całym niebie...

-O cholera....To był rząd-Powiedziałam ze szokowaną miną...-Jakie fajne fajerwerki....-Powiedziałam z zachwytem olewając tych pracowników rządu...Po chwili zaczęłam się oglądać za kupcami

Kupcy byli na swoim miejscu... pod łóżkiem w domku. Obydwoje wychodząc z pod zaczęli płakać...

-Staaaachu... czemu czemu byłeś draniem! Stachu!
-Rysiek...
-Co?
-Zobacz...Serimi!

Wskazał palcem pokazując odległe miasto. Po kilku chwilach oboje pobiegli do domku czekając, aż Kame-sama ruszy.

Nie musiałam długo zwlekać, wleciałam do domku jak burza, nie przejmując się z niszczeniami...Oczywiście wpierw założyłam przepaskę na oko by nikogo nie z paraliżować...Siadłam za cudeńkiem i poprowadziłam cacuszko do Seremi,miałam błysk w oku XD

Niestety maszyna chwiała się na jednej nodze... wtem jeden z kupców rzucił dziwną kostką w budynek, wyleciał z niego bardzo dziwny stwór... Gremlin?! Miał on kilka specjalnych naprawczych narzędzi, którymi w mig naprawił zepsuty dom... teraz mogłaś ruszyć bez najmniejszego problemu.

Krzywo spojrzałam się na tego gremlina...-"No to kura zniosła jajo..."-Mruknęłam cicho do siebie i ruszyłam w stronę Seremi...Ja chce już mieć za sobą tych gości...Zaczynam się ich bać... Jeżeli kiedyś krowa wyjdzie z ich plecaków to normalnie ja jajko zniosę....

Po kilku chwilach zauważyłaś, że koło Ciebie leży plecak kupca Stacha... skoro nie miał właściciela... może jest Twój?

Nie jestem taka.... - Te ... Ten plecak należy chyba do waszego kumpla.-Powiedziałam z uśmiechem kierując dom na nóżkach do Seremi...Bo w końcu na tym polegała moja misja.

Po chwili jeden z kupców wykopał plecak przez okno krzycząc

FUUUUJ! To należało do Wilkołaka!

Wracając na swoje miejsce, był wyraźnie zniesmaczony, Serimi już tuż-tuż.

-To potwierdza moją teorię, że jesteś kompletnym skończonym debilem.-Mruknęłąm do siebie będąc zszokowana jak on wyrzucił plecak swojego przyjaciela, który został ogarnięty przez dzikość wilkołaka.

Po chwili mężczyna odpowiedział

Nie wolno dotykać rzeczy, których dotykały wilkołaki. W sumie... może to małe zadrapanie, ale mimo wszystko musisz je wyciąć, póki nie jest opanowane przez wilkołaczą moc.

O co mu chodziło?! To pytanie nurtowało Cię tylko chwilę, gdyż właśnie przestałaś, na myśl o ogromnym bólu na Twej łydce. Po chwili zauwazyłaś, że była tam mała ranka od pazurów wilkołaka, a kupiec wyciął kawałek skóry i mięsa z nią, dziwnym świecącym sztyletem. Nie ciekawie to wyglądało - nie mogłaś ustać na nogach... wkrótce się przewróciłaś, wiedziałaś jednakże, że było to konieczne.

Niedobrze mi się zrobiło jak zobaczyłam te wycięcie...
-Czuje jakbym posiatkowała kota, a potem go zjadła ze stolcem krowy...- Mruknęłam cicho do siebie. Mus to mus a masło jest maślane...Pytanie teraz brzmi...Jak ja ustoję na nogach?

Po kilku sekundach jeden z kupców wlał Ci do paszczy białą miksturę... chwilę potem wszelkie rany się zagoiły. Chwilę potem mogłaś już swobodnie kierować... jednakże niestety okazało si, że byliście na miejscu. Oboje kupcy krzyknęli

Argiatou Kame-sama! Jesteśmy Twymi dłużnikami! Oto Twoja kasa...

Podając Ci mieszek złota, oddalili się, zabierając ze sobą domek. Po kilku chwilach poczułaś dotyk na swym barku, oglądając się ujrzałaś dziwnie ubranego mężczyznę w wieku średnim. Widać było, że ma on mundur, przyglądając się jeszcze dokładniej mogłaś wywnioskować, że to wysłaniec magicznej rady...ups? Odrzekł do Ciebie

Młoda damo... musimy chyba porozmawiać, jest kilka niewyjaśnionych rzeczy...

Wskazał Ci drogę do statku, przed którym salutowała około 50 żołnierzy.

+Misja +Klejnoty + PM + PP

-Eee...Jakich rzeczy?-Zapytałam przekręcając głowę lekko w lewo... Nie codziennie mam takie coś, i mam nadzieje, że nie chcą mnie ochrzanić za zniszczenie 30 km lasu i rozwalenie pojazdu rządu ....

Mężczyzna złapał Cię za rękę ciągnąc Cię za sobą, weszliście do wielkiej sali, z dużym stołem. Usiedliście oboje, po chwili podszedł do Niego żołnierz pytając
-Sir, jaki mamy obrać kurs?
-A dokąd panienka sobie lecieć życzy?

Gdy już mu odpowiedziałaś, mężczyzna odparł

Spaliłaś znaczną część lasu moja droga... Jednakże wytępiłaś wszystkie wilkołaki w owym lesie... Tak więc mniej więcej jesteśmy kwita... Jednakże jest jeszcze jedna sprawa - statek Grim Jonusei- 4 krzesło z magicznej rady, pragnie Ci podziękować za ekspresową naprawę jego statku Oto 1 000 000 klejnotów z podziękowaniami. Trafili w jakieś coś w powietrzu i zaczęli spadać, Ty natomiast ekspresowo wzbiłaś ich w powietrze, dzięki czemu był na zebraniu rady jeszcze przed czasem...

Powiedział przysuwając wielki mieszek złota.

Chyba nie powinnam im mówić, że to coś co ich trafiło to było z mojej sprawy...
-Eee...Nie ma sprawy?-Powiedziałam dość zszokowana zaistniałą sytuacją...Zaraz zaraz... 1 000 000 To gwiazdka, urodziny i imieniny w tym samym czasie ... O ludzie...
-No ja płynę do Magnolii, siedziby gildii Fairy Tail-Powiedziałam uprzejmym ale ciągle zszokowanym głosem przyjmując podarunek w kształcie pieniędzy.

Po chwili usłyszałaś głośny głos żołnierza, wraz z jego salutowaniem

Dobrze!
Obrać Kurs na Magnolię!


Żołnierz poszedł do dziwnego pomieszczenia, chwilę potem zauważyłaś, jak statek zaczął się unosić i lecieć ku Magnolii.


Nie masz za co dziękować, to dzięki Tobie to wszystko...

Dalej siedziałam już cicho. Bo nie widziałam powodu by się odzywać. Jestem chyba największą szczęściarą , bo ze złego robi się na dobre....Po prostu....Wow

Jednak chciałam być w gildii, którą spokojnie mogłam nazwać "domem".

Po kilku chwilach poczułaś szybki lot statku, mężczyzna przemówił

Czy jest coś, czego panience brakuje?

Zasalutował w Twym kierunku z poważną miną.