Podróż Kame Magnolia <-> Moria

First topic message reminder :

Stanęłam przed centralną bramą z niczym. Będę szła taki kawał drogi na piechotę bez jedzenia bez niczego...Upoluje sobie jakieś zwierze, bo z czegoś żyć muszę prawda? Ruszyłam prosto przed siebie.
Muszę z czegoś zarabiać. Bo nie zamierzam żebrać tak jak za młodu. Odczekam cały dzień i nie zarobie załamanego grosza. Rozglądałam piękne otocznie , które mnie otaczało. Szkoda mi było trochę, że nie mogłam z nikim porozmawiać...Chyba Kahlan miała rację, że powinnam znaleźć kogoś do misji...Mówi się trudno idzie się dalej!

Handlarze zaczęli grać w pewną grę słowną. Otóż jeden krzyczał pierwszą część wyrazu, a drugi dokańczał[b]
-Kto jest super Kto jest super?!
-Ka-me Sama!
Kto jest mądry Kto jest mądry?!
-Ka-me Sama!
Kto jest mocarny Kto jest mocarny?!
-Ka-me Sama!
Kto jest sexy Kto jest sexy?!
-Ka-me Sama!

-Kto Jest debilem Kto jest debilem?! Ci dwaj debile za mną-Powiedziałam nie wytrzymując już presji. Zamieniłam się w żółwia, bo one bodajże mają gorszy słuch...Może uspokoją się ...Jak Nie, to się zabije chyba... Może idę teraz wolniej od staruszki ze złamaną nogą, i reumatyzmem ale MOŻE to zadziała...

Mężczyźni podnieśli Cię. Po chwili jeden z nich powiedział
-Kame-sama woli tak podróżować? Dobrze! Poniesiemy Cię!
-Tak Tak!
Rzeczywiście ciszej słyszałaś. Przez następne 2 godziny Podróżowaliście spokojnie. W końcu usłyszałaś głośny wrzask, a jednocześnie smród zgniłego piwa i sera. To jeden z kupców krzyknął do skorupy.
Kaaaaame-sama! Możemy odpocząć?

Zszokowałam się gdy mnie podnieśli...Co jest O_O Pomyślałam, ale niech im będzie. Ja się nie będę musiała męczyć z chodzeniem. Słysząc krzyki zeskoczyłam z niego a podczas lotu zamieniłam się w człowieka...
-Fuj...co żeście jedli? Znaleźliście zdechłego szczura czy co?-Powiedziałam zatykając sobie nos.

Jeden z nich powiedział

Zbliża się noc... wilkołaki... musisz nas obronić Kame-sama!

Po chwili jeden wziął dziwną kulkę, kładąc ją na ziemi wyrosło dziwne drzewo, po chwili coś wybuchło.... ku twemu zdziwieniu wyrósł średniej wielkości domek. Po chwili jeden wszedł do niego siadając na łóżku powiedział

Wchodźcie!

Oparłam się o ściane obok drzwi i powiedziałam
-Wy się kładźcie a ja po wartuję...-Powiedziałam do nich głośno, tak by usłyszeli.-I tak będę tego żałować...Ale no cóż...Muszę chronić tych debili-Szepnęłam do siebie, Błagam chce dojść do Seremi jak najszybciej się da!

Obydwoje zabrali Ci twoje rzeczy i podali dziwaczny kosz owoców mówiąc

Proszę... my popilnujemy ty zjedz.

Po chwili usłyszałaś... nic, było całkowicie cicho.

Powiedziałam zwykłe "dziękuję" ...He he wyżerka za darmo. Nie jadłam nic od opuszczenia gildii. Wzięłam się za pierwszy lepszy owoc zjadając go, i biorąc się za następne. Nie zważając na prośbę kupców rozglądałam się po terenie. Nigdy nic nie wiadomo a diabeł czyha za każdym drzewem i krzewem.W dodatku nie mogę się doczekać te wilkołaka.

Nagle zauważyłaś jak z kominka domu wyleciał wielki zielony promień światła. Po kilku chwilach, wchodząc do domu mogłaś zauważyć jak jednemu z kupców wysypały się rzeczy z Twego plecaka. Pech chciał, że karta podróży wpadła do ognia...

Zaczęłam walić głową o ścianę. - Nie zabij nie zabij nie zabij nie zabij (...) - Powtarzałam to żeby powstrzymać się by ich nie pozabijać. Wdech wydech wdech wydech...Dam sobie radę, spacerek mi dobrze zrobi...
Podeszłam do kupca , który wysypał moje rzeczy z plecaka i złapałam za fraki...
-Prosiłam Cię byś ruszał moje rzeczy z plecaka?....PROSIŁAM?!-Powiedziałam puszczając go...Spakowałam jednym ruchem rzeczy z plecaka i powiedziałam
-Jeszcze raz któryś z was go dotknie to nie liczę za siebie...Moja cierpliwość jest na granicy.

Prze-przepraszam... A co tam było? To coś ważnego?

Powiedział przestraszony kupiec. Niestety akurat wpadła tam tylko karta... nic więcej.

-Mój "bilet" powrotny do gildii...-Warknęłam i wyszłam z plecakiem na dwór. Oparłam go o ścianę a sama usiadłam na ziemi przy nim. Nasłuchiwałam się i patrzyłam się w dal. Szukałam czegoś co może być podejrzane. Jakoś dobrze się czułam w lesie. Tak jakby ono był moim domem od zawsze. Może dlatego, że jestem demonicznym stworzeniem? Przypomniały mi się czasy dzieciństwa gdy specjalnie zwiewałam do lasu mimo rozkazu mojego "ojca"...

Nagle wybiegł jeden z kupców z świstkiem spalonego papierka, biegnąc do Ciebie powiedział

Kaaame-sama To przecież Karta podróżna!

Uśmiechając Się otworzył swój plecak, wywalając na ziemię różne artefakty, przedmioty wyjął dziwną puszkę. Otwierając ją zobaczyłaś o wiele bardziej zaawansowane karty i nie tylko takie z Ptakiem. Były one różne. Mężczyzna wyciągnął 10-karciane opakowanie, wręczając Ci je

Przepraszam... Masz! 9 Gratis Wraz Z przeprosinami... w sumie są tanie - około 1500 - 2000 klejnotów, ale Ja Ci dam całe 10 !

Powstrzymałam się by nie rzucić mu się na szyje. Ale zrobiłam wielkie, oczy...naprawdę wielkie.
O kurka mojej matki... Pomyślałam i przyjęłam jego "podarunek", dziękując mu i przyjmując jego "przeprosiny", dodałam do tego ładny promienny uśmiech.
Jednak ta misja wyszła mi trochę na dobre XD

Po kilku chwilach facet wrócił do domku. Po chwili usłyszałaś głośne wycie... cóż to mogło być? Chwilę potem zaczęłaś dostrzegać kilkanaście ruchomych obiektów w trawach.

Wstałam z ziemi, i powiedziałam kupcom.
-Nie wychodźcie z domu...Ktoś nas "odwiedził"...I cicho tam! - Otrzepałam się z ziemi i przyjęłam formę pół człowieka i pół zwierzęcia. Jest bardziej wytrzymalsza i silniejsza. Wrzuciłam plecak do domku i zamknęłam je na klucz. Lepiej nie ryzykować. Może jak te stworzenia zobaczą we mnie "stworzenie" dadzą ze sobą porozmawiać. Chociaż wątpię w to. stałam 3 kroki od domu, przygotowana na atak. Obawiałam się tylko jednej rzeczy...Czy nie zajdą mnie od tyłu...Przełknęłam ślinę czekając aż ktoś się wyłoni za cienia i pokaże swoje oblicze...

Nagle z krzaków wybiegła 4 wielkich wilkołaków, od razu jeden rzucił się na Ciebie, reszta pobiegła w stronę domu drapiąc w drzwi i próbując go zniszczyć. Wilkołak zaatakował Cię serią drapnięć. Jedno było pewne one były nienormalnie silne.

Oż cholera! - Warknęłam osłaniając się przed drapnięciami skorupą , ponieważ odwróciłam się do niego tyłem...Miałam widok, na resztę. Machnęłam energicznie ręką myśląc
Air blade. I se zobaczyłam wilkołaka! Zbliżenia x 300 . Odskoczyłam od wilkołaka i od razu podniosłam przepaskę. Uaktywniłam Air Bow, i strzeliłam jedną strzałę w mojego napastnika.

Pierwszy Atak nie zrobił na wilkołaku wrażenia, drugi natomiast lekko szturchnął jego nos, wyrywając jego kawałek. Stwór pisnął przeraźliwie uciekając w popłochu do lasu. Po chwili zauważyłaś, jak Domek jest obszarpywany przez wilkołaki. Jeden z kupców użył podobnej karty do tej, którą ty używałaś. Po chwili z karty wyłonił się ognisty smok przybijający kolejnego wilkołaka do ziemi przy twych stopach.

Zdziwiło mnie to, że oni chcą pomocy maga skoro używają magicznych kart do obrony. Jednak płacą mi za to i nic nie moge na to poradzić. Wyszłam na przeciwko dwóm ostatnim wolnym wilkołakom i machnęłam ręka mówiąc
-Air blade.- silny i "ostry" podmuch wiatr leciał w stronę tych stworzeń.

Air Blade perfekcyjnie przeciął głowę jednemu z wilkołaków, drugi odskoczył. Po chwili zauważyłaś, iż smok znika,a wilkołak leżący na ziemi chciał zeżreć Twą nogę. Po chwili jeden z handlarzy krzyknął

CZEMU MY NIE MAMY WIĘCEJ KART DO KTÓRYCH UŻYCIA NIE POTRZEBA MOCY? CO?
Po chwili oboje wyszli z domku, jeden był przerażony.... drugi tak samo. Widać było, iż jeden wilkołak się do nich przystawia... jednakże drugi był przy twej nodze...

Air Twister!-Krzyknęłam zarzucając tornado na wilkołaka.To powinno go zatrzymać przed zaatakowaniem kupców. A tego drugiego co uwalił się mojej nogi, zdzieliłam go z buta w oko. Niech poczuję mój ból na jego oku . Starałam się unikać patrzenia na kupców. Nie chciałabym ich z paraliżować.

Jeden z kupców podniósł głowę wilkołaka, potem zaczął obcinać głowę innym wilkołakom mówiącHehe! Te łby się sprzeda za... 10 000 jeden! Super nie?

-Tak Kame-sama jest boska!

Po chwili weszli do domu

Zamieniłam się w człowieka z powrotem zakładając przepaskę na oko. Z badałam stan mojej nogi i czy nie przyda się jej opatrunek.Usiadłam pod ścianą oglądając szkody na własnym ciele. Musiałam się trzymać, bo jakby jeszcze przyszły, to muszę być gotowa. Nie chce mieć tych debili na sumieniu.

Kupcy nawoływali, Cię abyś weszła do domu bo 'zaraz ruszają'. Nie wiadomo o co im chodzi... było to co najmniej podejrzane.