Podróż Interfall'a Magnolia <-> Run'Terra

Interfall, lecąc w swej dymnej i niewidzialnej formie, przemierzał kolejne drogi. Gdy udało mu się już wyrwać z miasta, zaczął lądować na ścieżce. Zmieniając się w formę człowieka, jego ciało ogarnął niebiesko-zielony dym, z którego wynurzyła się wysoka postać w płaszczu. Po kilku chwilach Interfall podszedł do tablicy kierunkowej czytając ją. Chciał się dowiedzieć, w którą stronę do Run'Terra. Był tam stosunkowo niedawno, jednakże nie pamiętał jak się tam dostać.

Wyszedłeś z Magnolli, północną bramą. Pierwszego dnia było bardzo słonecznie i przyjemnie. Na drodze widywałeś ogrom ludzi różnego pokroju, od kupców, po bandytów czy wieśniaków. Drugiego dnia podróży, zauważyłeś iż zlatuje się coraz to więcej chmur, było to pewnie spowodowane coraz dalszym posuwaniem się na północ. Koło południa zaczął padać niespodziewanie śnieg. Biały puch okrywał większość ziemii, robiło się ci coraz zimniej. Wieczorem rozbiłeś obóz niedaleko małego wodospadu. Gdy już miałeś kłaść się spać, zauważyłeś kierującą się w twą stronę karawanę kupiecką. Nagle spostrzegłeś się iż biegnie w twą stronę pewien lekko otyły kupiec. Gdy już do ciebie podszedł oznajmił - Przepraszam, ale czy mogę tu również rozbić obóz? W kupie zawsze raźniej, jeżeli nas zaatakują mam ze sobą beczkę mieczy. Potrafię trochę walczyć, więc nic nam nie grozi....

Interfall trochę był zły na handlarza. Będzie musiał spać w namiocie... którego i tak nie posiada. Zwykle przez rozbijanie obozu miał na myśli, tworzenie czarnej dziury i spanie w ciepłym miejscu - astralny świecie. Jednakże, nie umiał odmówić temu starcowi. Podsumował jego propozycję słowami:
Dobrze, pod jednym warunkiem: użyczy mi pan części swego namiotu, bo pod gołym niebem spać nie zamierzam. Ja także nie jestem bezbronny... hmmm jest Pan handlarzem? Ma pan jakieś magiczne towary?

- Posiadam jeden, Oko Pataca. Dzięki niemu, będziesz w stanie zrozumieć mowę niektórych ptaków. Kosztuje jedyne 30 200 klejnotów. - kupiec wyjmuje z kieszeni pewien dziwny, miedziany klocek z namalowanym okiem.

Interfall spojrzał na niego dziwnie, po czym machnął ręką z pogardą

Może inny? Ja tam mogę rozmawiać ze wszystkimi zwierzakami, to Pan niech szuka tych artefaktów, a ja rozbije namiot...
Wiem, że musi Pan mieć coś lepszego... nie prosiłby mnie pan wtedy o pomoc... miecze nie są drogie, ale ma pan coś cennego, więc to musi być artefakt prawda?

Po chwili zaczął rozkładać namiot, słuchając ofert, po kilku minutach namiot był gotowy. Interfall podszedł do kupca słuchając go uważnie

- Ma pan rację - mówi handlarz, wyjmując z karawany pełen mieszek. - Niech pan posłucha, są to pociski, umożliwiające odrzucenie przeciwnika na dobre osiem stóp. Jeżeli jednak przelecą one koło jego głowy, straci na pół dnia słuch. Ciężko je dostać, jeszcze trudniej zrobić. Jest jednak jeden szkopuł, s mianowicie, pasują one tylko do specjalnej broni Ka'lidorczyków. Są to piękne czarne pistolety, o pojemności trzynastu naboi. Pociski z tej że broni, zawsze lecą idealnie prosto. - szepcze do ciebie handlarz - Są one nielegalne, jednak jeżeli znajdzie pan jakiś z tych cudów rzemiosła, to proszę... - wręcza ci tuzin naboi i kładzie się tajemniczo spać.

Po chwili Interfall zaczął dokładnie oglądać naboje. Pomyślał...

Kompletnie za Friko? Podejrzane... Jednakże przydatne. Moja czarna dziura wystrzeli je sprężając powietrze z siłą armaty... hehe

Po chwili spojrzał podejrzliwie na kupca, kilka minut potem, poczekał aż zaśnie i poza jego wzrokiem zamienił się w kota, a potem w formę niewidzialną. Ostrożnie zaczął przeglądać jego ekwipunek.

Prócz tej niezbyt interesującej cię kostki, znalazłeś trochę prowiantu, srebrne sztućce, surową stal, miecze oraz kilka innych niepotrzebnych drobiazgów. Widzisz pięknie lśniący księżyc, dziś pełnia.

Uznając, iż Kupiec 'jest czysty' zasiada na drzewie w niewidzialnej, kociej formie i zasypia, ciągle czuwając. Jeszcze przed wschodem wyrusza, aby być w Run'Terra jak najszybciej... chyba, że spotka go coś nie zwykłego...

<zt> Run'Terra

Wracając Interfall szedł od razu do Magnolii, jeżeli trzeba sypiał w czarnej dziurze. Szedł nie zbaczając z drogi wprost do Magnolii... no chyba, że w tą stronę też coś/kogoś spotka.

Cała podróż odbyła się bez żadnych komplikacji... Po paru dniach wędrówki, dotarłeś do Magnolii...