Podróż Kame Magnolia <-> Moria

Stanęłam przed centralną bramą z niczym. Będę szła taki kawał drogi na piechotę bez jedzenia bez niczego...Upoluje sobie jakieś zwierze, bo z czegoś żyć muszę prawda? Ruszyłam prosto przed siebie.
Muszę z czegoś zarabiać. Bo nie zamierzam żebrać tak jak za młodu. Odczekam cały dzień i nie zarobie załamanego grosza. Rozglądałam piękne otocznie , które mnie otaczało. Szkoda mi było trochę, że nie mogłam z nikim porozmawiać...Chyba Kahlan miała rację, że powinnam znaleźć kogoś do misji...Mówi się trudno idzie się dalej!

Droga nie zdawała się trudna, ani długa. Pierwsze chwile mijały dość miło, jednakże po pewnym czasie zaczęłaś się męczyć. Po kilku kilometrach zobaczyłaś dziwny sklep z napisem
Przewóz osób - magiczne karty
Zaciekawiło Cię to bowiem, to było coś, czego było Ci trzeba. Po chwili zauważyłaś jak sprzedawca wyszedł ze sklepu, zamykając go kluczem. Po chwili poszedł w kierunku lasu jak myślałaś 'odlać się w krzaki' (XD).

Dostałam błysku w oku. To była moja szansa...Jak wróci zamienię się w żółwia i się nie skapnie. Gdy zniknął w lesie, podeszłam do drzwi sklepu rozglądając się będąc gotowa w każdej chwili zamienić się w żółwia. Wzięłam klucz i sprawnie otworzyłam zamek. Otworzyłam drzwi weszłam i cicho je zamknęłam nie wywołując dużego hałasu.

Wchodząc zauważyłaś różne urządzenia do transportu. Po chwili, jednak szukając czegoś małego i poręcznego zauważyłaś stos kart było na nich napisane

Szybka podróż - 3000 za sztukę

Po chwili zrozumiałaś, że to może się przydać.

Koleś myślał, że ktoś to kupi...Jeszcze czego...Chyba jak raz zgrzeszę to nic się nie stanie. Pomyślałam i wzięłam 2 karty szybkiej podróży, które od razu schowałam do kieszeni w spodniach oraz natychmiastowo zasunęłam suwaki by nie wypadły. Musiałam się jeszcze niepostrzeżenie uciec. Wyszłam frontowymi drzwiami, tak szybko i jak najciszej jak tylko potrafiłam.Oczywiście je zamknęłam na klucz. Zrobiłam dwa kroczki do przodu i zamieniłam się w żółwia. Lepiej by mnie nie zauważył bo mogłoby być źle...Szłam swoim żółwim tempem, tam gdzie miałam iść. Zachowywałam się jak normalny żółw i czekałam aż sklepiasz wejdzie do sklepu i zamknie za sobą drzwi.

Sklepikarz niedługo wrócił, nie wszedł do sklepu, jednakże podszedł do okienka, wyjął papierosa, po czym chcąc go zapalić szedł do środka budki. Doszedł by gdyby nie pewien żółw (kame) potykając się o niego, zdenerwowany kopnął go z całej siły wzdłuż drogi. Po chwili wylądowałaś na drodze kilkanaście metrów od budki. Mężczyzna nie widział Cię.

Chciałam mu dowalić. Może ja go tak kopne?! Już chciałam się do niego przejść, ale chciałabym zobaczyć jego minę jak ktoś okradł go z 2 kart. Zapewne skapnie się dopiero jak zrobi remanent. Zamieniłam się w człowieka i poszłam sobie od tak dalej. Nie przejmując się niczym...Chciałam jak najszybciej użyć tej karty, ale wolałam oddalić się od budki na bezpieczną odległość...

Byłaś już kilkaset metrów dalej. Na odwrocie karty była napisana instrukcja:

• Wybierz miejsce do, którego chcesz się udać
  
• Wyjmij kartę i Powiedz nazwę miejsca/miasta do, którego chcesz się udać, oddziałując na nią swą mocą

Wyjęłam jedną kartę z opakowania i powiedziałam "Moria" oddziałując na nią część moją mocy. Czym szybciej zrobię to zadanie tym lepiej. Czekałam na reakcje karty. Ciekawiło mnie jak wygląda Moria...Byłam ostatnio kilka lat temu i zapomniałam widok...No cóż pożyjemy zobaczymy.

Karta wyrwała się z twej ręki. Po chwili lewitując zaczęła się rozkładać na kilkaset kart. Pod Twoimi nogami zaczęły zbierać się karty z dziwnymi notkami w języku starożytnym. Po chwili zauważyłaś, że ukształtowały wielkiego ptaka... było to dziwne, lekko z egipskimi akcentami ptaszysko. Po chwili pierwsza notka przestała produkować te mniejsze. Pojawił się napis 'Moria'. Po chwili podleciał na środek tego ptaka, znajdując swe miejsce na jego środku między skrzydłami. Po chwili zauważyłaś jak ptak zaczął lecieć ruszając skrzydłami. Z jego ogona wylatywały poszczególne karty oraz dziwna zielona smuga światła. Leciałaś bardzo szybko, przy poziomie chmur. Wiedziałaś, iż dzięki tej kartce jeszcze dziś dolecisz do Morii.

-WO jakie zajefakenbistyczne!!! Przydatne urządzenie jak nie chce się gdzieś iść na piechotę!-Powiedziałam zachwycona, oglądając z podziwem ptaka, który został zrobiony z tych kartek, oraz piękne widoki z góry... I nie musiałam płacić ani grosza. Ale niech to zostanie dla mnie...Jak toś będzie się pytał to powiem, że zwinęłam od bandytów, którzy mnie napadli. Kurde... Ja nie umiem kłamać. A kogo to obchodzi w ogóle...Znalezione nie kradzione.

Po chwili zauważyłaś jak szybko to cacuszko lata. Widziałaś już całe Fiore, ptak zaczął lecieć bardzo szybko schodząc niżej. W twoich słowach musiało wystąpić zaklęcie przyśpieszające. Spoglądając na kartkę zauważyłaś małym druczkiem, iż 'wo' przyśpiesza ptaka dziesięciokrotnie. Nie spadałaś jednak z ptaka, Twe nogi były przytwierdzone.

Taka prędkość chyba wystarczy...Jeszcze się porzygam. Pomyślałam trzymając ptaka, by mnie prędkość nie wyginała w tył XD Podziwiałam piękne widoki z góry... Mój pierwszy lot ptakiem z papieru, nie codzienne wydarzenie...Ale może być od teraz normalną częścią mojej podróży...XD

Po chwili wylądowałaś przed bramą Morii. Było tam pięknie całe miasto było przepełnione życiem i radością. Nikt nie zwrócił uwagi na twojego ptaka, najwidoczniej w tych stronach to codzienny widok. Po wylądowaniu ptak rozsypał się w powietrzu, a kartki zawisły na nim płonąc na zielono.
Przed wejściem stała dwójka kupców z tablicąESKORTA MISJA

Podeszłam do nich pewnym kroczkiem mówiąc.
-Dobry dzionek. Jestem Kame z Gildii Fairy Tail i przyszłam tu by was eskortować bezpiecznie do Seremi-Powiedziałam z promiennym uśmiechem na twarzy i pewnym śmiałym głosem. Machałam im na "dzień dobry" XD

Oboje puścili ogłoszenie rzucając Ci się na szyję, po chwili ściskając Cię Krzyknęli

-Dzięki Ci! 3 dni temu pogryzły nas wilkołaki, właśnie wróciliśmy z magicznego rytuału, który nas wyleczył. Dzięki Ci o Kame-sama Dzięki Ci!
-Tak Tak ! Dobrze gadasz... HIp Hip Hura! Niech nam żyje Kame-sama!
-HURA HURA!
-Prowadź nas Kame sama!
-Obawiamy się iść sami, ponieważ mamy sprzedać świętą srebrną stal przeciwko wilkołakom, a te mogą nas zabić zanim to zrobimy
-Debilu mieliśmy nie mówić o wilkołakach...
-yyyy Tak przepraszam to żart był...



Było widać, iż są nieźle roztrzepani.

Co za dziwaki...Na gorszych trafić nie mogłam...Czekaj czy on powiedział wilkołak?
-Whoy! Dusicie mnie!-Powiedziałam zdejmując ich z siebie, podrapałam się po podbródku i powiedziałam z wielkim zapałem
-Wilkołaki...SUPER!!! Zawsze chciałam jednego zobaczyć ! I jeszcze go zlać! Wiedziałam, że ta misja będzie super!-Powiedziałam i zaczęłam się cieszyć jak małe dziecko z tego, ze spotkam Wilkołaka XD

Oboje spojrzeli na siebie mówiąc równo

Dasz radę je pokonać?! KAME -SAMA!

Po chwili wyrazili swą gotowość do pójścia za Tobą. Oboje mieli na sobie ogromne plecaki.

-Nie mówiłam, że dam rade-Powiedział uśmiechając się chytrze...Poszłam do przodu z uśmiechem na twarzy...TO będzie zarąbista misja...Zobacze wilkołaka, i jak stoczę z nim walkę super ....

Szli za Tobą krok w krok Uśmiechając się jak dzieci. Co jakiś czas krzyknęli[b]

Niech żyje Kame-saaamaaa! HIp Hip HURA!

W końcu nie wytrzymałam. Ile można ?! Odwróciłam się do nich wściekła
-JESZCZE raz usłyszę to lub coś podobnego, to wolicie nie wiedzieć co z wami zrobię!-Powiedziałam zaciskając pięści...odwróciłam się i poszłam dalej.

Oboje się uśmiechnęli krzycząc

Tak Jest Kame-Sama!

Szli dalej za Tobą, zrozumiałaś, że wszelkie uwagi nic nie dawały.

-I do cholery nie nazywajcie mnie Kame-sama! Ani Kame-chan, Ani Kame-onee-chan! Jestem po prostu KAMEEE-Powiedziałam zdenerwowana, a żyłko pulsowała mi jak nagięta..Niech ta misja zakończy się czym prędzej! Litości...

Tak jest Kame-Sama!

Odpowiedzieli zgodnie, teoria się potwierdziła: Nie da rady się im wytłumaczyć. Po kilku momentach znów pokazali chęć ruszenia do drogi.

Westchnęłam tylko i ruszyłam dalej...Nie będę się męczyć by coś im wytłumaczyć...Odprowadzę ich tam gdzie trzeba i już...Wracam z nagrodą do domu...Włożyłam ręce do kieszeni i szłam dalej w stronę Seremi...Oby była dość blisko...Bo po prostu stracę cierpliwość...Mogę jeszcze polecieć na mojej ostatniej karcie, ale będzie problem z przymocowaniem ich do ptaka....Zostałam skazana na piechtę.