Imię: Froozy
Nazwisko: Seiteki
Rasa: Demoniczne Zwierzę ( Lis )
Wiek: 22
Rodzaj magii Magia Witalna
Wygląd: Forma ludzka : W tej formie jest to młody mężczyzna mierzący 1,86m wzrostu. Jest on szczupły i raczej nieumięśniony. Włosy jak i tęczówki są koloru szarego/srebrnego, przez co łatwo go rozpoznać. Jest zazwyczaj uśmiechnięty. Ubrany zazwyczaj w czarną koszulę, białe, długie spodnie oraz ciemnozielony płaszcz. Na plecach ma zawieszoną Naginatę, z wyrytym na ostrzu napisie „Loita Para Curar”.
- Spoiler:
Forma hybrydowa : W tej że formie, Froozy staje się półlisem. Wyrasta mu bujny, rudy ogon, z białym końcem. Na włosach pojawiają się pojedyńcze rude pasma. Również na głowie wyrastają lisie uszy, które są o wiele czulsze od ludzkich. Jego lewe oko zmienia kolor na jasnopomarańczowy. Wzrasta również jego szybkość (do uzgodnienia z MG) i refleks. Pod innymi względami, nie różni się od ludzkiej formy.
Forma zwierzęca : Wyglądem przypomina on trochę większego lisa. Jest zdolny normalnie rozmawiać. Jest on prawie cały rudy, prócz okolic oczu i końca ogona. Jego tęczówki są jasnopomarańczowe. W tej formie nie traci on na inteligencji, polepsza się mu natomiast szybkość i zdolność komunikacji ze zwierzętami. Kosztem siły oraz wytrzymałości.
Charakter: Jest zazwyczaj spokojny, wyjątkiem są momenty gdy niedaleko jest piękna, wolna niewiasta. Wiele czasu spędza rozmyślając nad sprośnymi rzeczami. Jednak wobec kobiet jest wielce uprzejmy i kulturalny. Do walk podchodzi spokojnie i z uśmiechem, który ma na twarzy prawie zawsze. Jego największą pasją są kobiety. W razie problemów, zazwyczaj jest skory do pomocy. Nienawidzi aroganckich ludzi i dzieci. Oboje go straszliwie drażnią.
Historia:22lata temuByła kolejna burzowa noc. Wszędzie nastała ciemność, szczególnie w tutejszym lesie. Między dźwiękami huków, wywołanych przez pioruny, można było między drzewami usłyszeć płacz dziecka. Było to niemowlęcie zawinięte w stare szmaty z dziwnym wisiorkiem w kształcie czterolistnej koniczyny, zawieszonym na chudej szyji dziecka. Idący tędy Pustelnik, zauważył dzieciaka. Z początku chciał go zostawić, lecz poczuł w nim coś dziwnego, jakąś magię. Zabrał go na ręce i poszedł do swej odludnej chatki w środku dziczy. Pomyślał on iż komuś będzie musiał przekazać swą mądrość oraz moc.
15lat temu- Pobudka chłopcze! Czas na kolejny piękny dzień – powiedział z werwą pustelnik, do leżącego na starym, zdemolowanym łóżku Froozy’ego.
- Już, już… Co dziś będziemy robić? – spytał senny dzieciak, wstający z łóżka i ubierający się
- Dziś zacznę cię uczyć magii. Ciężko mi nazwać czym jest magia. Jest ona częścią każdego z nas. Jednych większą, drugich mniejszą. To energia którą trzymamy w sobie. A ja pozwolę ci teraz ją poznać. – powiedział pustelnik wychodząc z chatki. Chłopak wyszedł zamyślony, i oczekiwał na słowa mistrza . – Patrz na to… - przemówił facet, robiąc sobie ranę na dłoni. Dzieciak zdziwił się, lecz gdy ścisnął on tą dłoń, rana zniknęła. I powiedział – To jest moja magia, magia witalna… Od teraz będę cię uczył magii oraz walki.
10lat temu- Dobrze, dziś zaczynamy oficjalny trening! Wstawaj, ubieraj się i chodź na łąke – wypowiedział te słowa mistrz Froozy’ego wychodząc z chatki. Chłopak wstał, założył swoje ciuchy, zmienił się w lisa i pobiegł na dwór. – Widzę że coraz lepiej wykorzystujesz swoje genetyczne zdolności. Ale zaczynajmy, musisz mnie pokonać, użyj wszelkich środków – powiedział pustelnik rzucając naginate Froozy’emu który w tym czasie zmienił się w człowieka. Zaczeli walkę, chłopak rzucił się na swego mistrza z naginatą skierowaną w dół. Pustelnik nagle pojawił się przed nim i kopnął go kolanem w brzuch. Froozy się potoczył i ponowił atak. Lecz tym razem zmienił się w swą hybrydową formę. Wbił broń w brzuch mistrza. Wyjął ją i się odsunął, przez ten czas Pustelnik wyleczył swą ranę i pobiegł do Froozy’ego. Jego dłoń stała się cała czerwona, wbił się palcami i tors chłopaka, który następnie się skulił z bólu. Jednakże zdążył skumulować energię i się wyleczyć z wewnętrznych ran. Walka ta trwała w ten sposób prawie do południa. Przegrał Froozy, który nie miał już siły dalej walczyć.
- Widzisz chłopcze? Musisz się jeszcze wiele nauczyć…
4lata temu- Jeśli dziś ze mną wygrasz, opuścisz to miejsce i ruszysz w świat. – powiedział pustelnik, ustawiając się w pozycji ofensywnej. Chłopak nie był pewien czy chce go pokonać. W końcu niegdy nie opuścił tego lasu, raz kręcił się koło głównego traktu, lecz nie miał odwagi podejść. Może jego miejsce jest tutaj? Jego myśli przerwał bieg mistrza, trzymającego w ręce naginate. Froozy jeszcze zdekoncentrowany, odskoczył i przygotował swą technikę. Teraz to również on biegł w jego stronę. Wyglądali jak lustrzane odbicia, oboje identycznie trzymali ręce, mieli takie same spojrzenia. Również podczas zderzenia się ich ostrz, dalej wyglądało to jakby jeden z nich walczył z ogromnym lustrem. Odskakiwali i znów atakowali w tym samym czasie. Za prawdę, pustelnik był dumny ze swego ucznia. Jednak Froozy chciał to skończyć i zmienił się w pół-lisa, który przewyższał szybkością mistrza. Zaczął na niego szarżować, i zadał cięcie na skos, od uda do barku. Froozy przewidział iż mistrz będzie chciał się wyleczyć, dlatego też nie przestawał go atakować. Nie dawał mu chwili odpoczynku, nawet momentu by mógł się skupić. Sądził iż wymyślił taktykę idealną na swego mistrza. Pustelnik zamachnął czerwoną dłonią by złapać Froozy’ego za ręke. Jednak jego uczeń był szybszy. Kopnął go piszczelem w brzuch.
- Poddaje się….wygrałeś – odskoczył Pustelnik i wyleczył swe rany. – Naprawdę jesteś świetny, pokonałeś mnie pod względem szybkości, obmyśliłeś taktykę na mnie. Jesteś gotów ruszać w świat. – wypowiedział te słowa mistrz Froozy’ego, poklepywając go po ramieniu. Chłopak rozpłakał się i przytulił swego mistrza. To był ich ostatni dzień razem. On go wychował, nauczył walczyć i używać magii. Był dla niego ojcem. Tego dnia śmiali się i wspominali wspólne chwilę. Również poszli późno spać. Gdy następnego dnia chłopak obudził się, ujrzał swego mistrza, martwego. Froozy był w ogromnym szoku, nie wiedział co począć. Jednak spostrzegł jakąś kartkę na ziemii. Było na niej napisane – Żyj dostatnie i szczęśliwie. Zabierz ze sobą księge którą trzymam pod łóżkiem oraz mą naginate. – chłopak otarł łzy, spełnił życzenie swego mistrza i wyruszył nieznany mu świat.
3dni temu- Wreszcie mogę odpocząć – mówi Froozy siadając na łóżku w pokoju wynajętym w karczmie. Spojrzał na swą dumną broń i położył się spać. Od czasu odejścia z lasu, żył trybem koczowniczym. Nigdzie nie zagrzewał miejsca. Mimo iż wiele gildii chciało go przyjąć z powodów jego umiejętności. Jedyne co go zatrzymywało czasem na parę dni w mieście to tamtejsze kobiety. Zawsze znalazł jakąś piękną niewiastę, którą rozkochiwał w sobie. Nie wiedział co będzie robił w życiu, jednak na chwilę obecną nie martwiło go to.
Statystyki:Siła : 5 +
1 = 6
Zręczność : 5 +
7 = 12
Szybkość : 5 +
9 = 14
Wytrzymałość : 0 +
6 = 6
Charyzma : 10 +
3 = 13
Inteligencja : 5 +
9 = 14
Przynależność do: Niezależny
Techniki:Plenitude Da Vida - Pozwala wykorzystać ciało do prawie limitów możliwości.
Mans Parali Zado - Dłoń staje się cała czerwona od zwiększonego przepływu krwi i pozwala po dotknięciu oponenta, uszkadzanie jego układu nerwowego. (Zniszczenie organów - 7 dotknięć lub 20min po jednym : - 2,5 min za kolejne dotknięcie )
Vivificante Pensamento - poprzez koncentracje, pozwala uleczyć wiele poważnych ran, wewnętrzych jak i zewnętrzych. Zużycir energii zależne jest od rany.
Te staty wypełnia MG:
Ranga: A PKT: 75 - 25 - 40 - 10 = 0
PŻ:180
EM:200
Klejnoty: 10000
Ekwipunek:Naginata, księga magii witalnejMowa roślin: możesz porozumiewać się z roślinami
Mistrz Naginaty: Jesteś mistrzem, tej broni pomijane są wymagania za nią, także umiesz walczyć nią 1 ręką.
Sob 27 Mar 2010, 11:01
