Gospoda 'Pod Czarną Mewą'

Jest to duża gospoda, w której oferują noclegi, posiłki oraz przyjemnie spędzony czas. To największa i najpopularniejsza gospoda w Cornelii, dlatego kłopotliwi goście są od razu wydalani na zewnątrz. Gospodą kieruje stary poczciwy dziadek Maki. Ceny tu są dość wyrównane jak na gospodę...

Lekkim krokiem przechodzę przez drzwi gospody. Idąc widzę piękne kobiety, hazardzistów oraz wielu pijaków siedzących przy ladzie. Podchodzę barmana mówiąc - Piwko bym prosił - poczym siadam na krześle. Podczas oczekiwania rozglądam się po karczmie. Zapatrzyłem się na piękną, krótkościętą brunetkę. Jej dekolt jak i nogi przyciągały nie tylko mnie. Mój wzrok odrócił pewien pijaczyna który właśnie spadł z krzesła obok. Poczułem pukanie w plecy. - Pij pan, bo wielu się łasi na darmowy alkoholik - słyszę głos, najpewniej barmana. Odwracam się dziękuje mu i zaczynam pić...

Piwo było zimne, doskonale Cię odprężało. Wiedziałeś jednak, iż po wypiciu większej ilości takich trunków, nie będziesz w stanie walczyć, więc jeżeli cokolwiek się wydarzy Jesteś bezbronny. Brunetka usiadła na ladzie koło Ciebie, kładąc rękę na Twym ramieniu spytała:

Nigdy Cię tu nie widziałam... jesteś kupcem?

Po chwili przysunęła się bliżej oczekując odpowiedzi.

Próbując się nie patrzeć w jej kuszący dekolt odpowiadam - Nie nazwałbym siebie kupcem, raczej wędrownym magiem... - patrzę tej pięknej istocie w oczy. Cały hałas w karczmie dla mnie ucichł, czułem i słyszałem jej oddech. Nawet on był podniecający! Próbując nie oszaleć powiedziałem - A co taka piękna niewiasta tu robi?

Kobieta, przysunęła się bliżej Ciebie, obwiązując Cię swą ręką poczułeś, iż przystawiła Ci do ust swoje piersi, słodkim głosikiem spytała wkładając jeden palec do buzi:
Jesteś sam... To smutne...
Mogłeś, poczuć jak jej kolano znajdowało się coraz bliżej twojego krocza.

Próbowałem zachować zimną krew, patrząc jej w oczy. Była taka piękna, nie wiedziałem co powiedzieć. Wreszcie wydusiłem z siebie - Taaakk,,,, - niepewnie spojrzałem na jej piersi. Przez chwilę sądziłem iż coś ona knuje. Jednakże męska częśc mnie wygrała nad logiką. Przesunęłem ręke po blacie, wylewając przypadkiem piwo na jej dekolt. Zrobiłem wielkie oczy, wstałem i powiedziałem - Przepraszam, przepraszam... wybacz mi mą niezdarność - zdjęłem swój płaszcz, i niepewnie zaczęłem nim ją wycierać

Kobieta, parsknęła tylko widząc Ciebie, odeszła
Ofiara losu...
Odchodząc widziałeś, jak zajmuje się kolejnym mężczyzną, Widziałeś jak stawała się śmielsza gdy facet dawał jej pieniądze... Barman tylko z spokojem wziął twój kufel i go uzupełnił. Było w barze dość głośno, koło stołu grało kilku hazardzistów, w jakąś nieznaną Ci grę.

Patrząc na nią parsknęłem śmiechem i powiedziałem - A więc szczęście mnie nie opuszcza... - siedziałem dalej, ale już nie kontynuując picia. Z powodu braku zajęcia podeszłem do stołu hazardzistów i zacząłem przyglądać się ich grze. Czułem że jeżeli podejdę to będą chcieli oskubać mnie z pieniędzy, a jednak to uczyniłem.

Hazardziści, uśmiechając się rzekli do Ciebie tasując karty:
Może małą partyjkę?
Było ich 3 każdy palił grube cygaro. Wśród kart stały na stole różnego typu drinki. Po chwili mogłeś zauważyć, jak jedne z nich, przegrywając oddał drugiemu kilkadziesiąt tysięcy klejnotów. Kobieta którą opuściłeś, obserwowała Cię kątem oka.

Mówię wpatrzony na stół - Wybaczcie panowie, ale jestem wędrownym magiem. Nie znam zbytnio zasad tej gry. - patrzę na te ogromne sumy o które grają ci hazardziści. Nawet gdybym znał tą grę, to nie miałbym śmiałości położyć mojej śmiesznej sumy klejnotów. Odchylam lekko głowę i patrzę ignorancyjnie na tą kobietę, głównie w jej dekolt.

Kobieta tylko odwróciła wzrok od Ciebie, zakrywając swe wdzięki. Zauważyłeś, kolejną kobietę, lekko przestraszoną, usiadła przy barze nie wiedząc co zrobić. Spytała o coś barmana, jednakże nie słyszałeś o co. W około był harmider i szum, po chwili zdjęła szarą pelerynę. Była to wysoka kobieta, o złocistych włosach, jej 'wdzięki' były, nawet lepsze niż u brunetki. Po chwili, zamówiła szklankę wody. Widać, było, że coś ją trapi.

- Wybaczcie państwo... - mówię w pośpiechu do hazardzistów, idąc do kobiety przy barze. Siadam koło niej i przemawiam - Przepraszam, czy mógłbym ci w jakiś sposób pomóc? - wpatruje się w nią. Mam dziwne odczucie, iż muszę jej pomóc...

Z zatroskaną miną i trochę przestraszona, spojrzała na Ciebie pytając się:

Tak... Wie Pan może, jak trafić do Run'Terra?

W jej oczach było widać dobro, była trochę przestraszona, jednakże mimo wszystko się uśmiechała. Jej oczy miały bardzo głębokie spojrzenie, wręcz przenikały przez Ciebie.

- Mniej, więcej wiem. Byłem niedaleko tej biblioteki pewnego razu. Zaprawdę, obeszłem przez te cztery lata, wielką część świata... - mówię spokojnie do tej pięknej kobiety. Aż ciężko jest nie spojrzeć jej w biust. Lecz z całych sił próbowałem stłumić swój męski instynkt, i ograniczysz spuszczanie wzroku do minimum.

Kobieta z nadzieją złożyła ręce, ściskając swój biust jeszcze bardziej (specjalnie dla Ciebie ]:-> xD). Po chwili z nadzieją spytała:

Powie mi Pan jak tam dojść?

Radośnie spojrzała na Ciebie, jej cudne oczy wtapiały się w Ciebie z nadzieją i oczekiwaniem.

- Oczywiście, jeżeli zależy ci na ochronie, mogę się zabrać z tobą. I tak wędruję bez celu. Więc jeżeli będe podróżował przez jakiś czas, z taką piękną kobietą jak ty, to się nie obrażę. Wręcz przeciwnie... - mówię tym razem bez przerwy patrząc jej w oczy. Jeśli spojrzę na jej biust, to jestem u niej spalony.

Radosna pisnęła ze szczęścia rzucając Ci się na szyję, właściwie to trafiła tak, iż miałeś głowę przy jej szyi, a jej biust przyciskał, do twej dolnej części twarzy, tuż po chwili powiedziała do Ciebie nie puszczając:

Dziękuję! Jesteś wspaniały! Naprawdę mnie tam zaprowadzisz?

- Jeśli coś mówię do pięknej kobiety, to nigdy nie kłamię. A kiedy chcesz ruszać? Bo ja mogę w każdej chwili. - mówię lekko skrępowany, z twarzą w jej podniecającym biuście. Próbując się ogarnąć, podniosłem się. Zapłaciwszy za piwa, wstałem i złapałem za jej drobną rączkę. - To idziemy, piękna??? - mówię miłym, potulnym głosem.

Niestety nie udało Ci się zapłacić za piwo... przecież alkohol jest darmowy.
Po kilku chwilach, mogłeś zobaczyć jak urocza dama zakłada kapelusz z rondlem na głowę. W tym momencie wyglądała mniej-więcej tak:
Biorąc Cię pod rękę rzekła ochoczo -
Jedziemy!
W tym momencie zobaczyłeś jak przed barem stał dziwny ptak... wsiadając na niego poprosiła Cię abyś ją pilotował pytając
Chyba nie boi się pan wysokości?

- Raczej nie....skoro swobodnie spacerowałem po urwisku, jakieś pięć kilometrów nad ziemią. - Wsiadam na te dziwne ptactwo, i przypadkowo łapię ją za biust. - Przepraszam... - mówię lekko przestraszony. W końcu odpowiednio się usadowiłem, i czekałem na ropoczęcie lotu.

Ptak nagle ruszył, a kobieta tylko skinieniem głowy oznajmiła mu, iż ma się wzbić wyżej. Po chwili spytała się Ciebie :[b]

To którędy? Ja niestety nie jestem obeznana w tych terenach... pochodzę z Serimi.

Czekała na Twój rozkaz patrząc na Ciebie.

- Lećmy ku północy, będziemy niedaleko celu, gdy ujrzysz piękne góry. - mówię głośno gdyż zagłusza mnie machanie skrzydeł ptaka. Jestem ciekaw czego ona tam szuka, lecz poczekam z pytaniem. Tak będzie lepiej.

Załóż temacik ;p